ΧριστινάκιΣτίχοι: Βασίλης ΡώταςΜουσική: Γιάννης ΣπανόςΠρώτη εκτέλεση: Καίτη ΧωματάΆλλες ερμηνείες: Γιώργος ΜαρίνοςΔώδεκα αγόρια του σχολειού κι η Χριστινιώ μια τάξημη βρέξει και μη στάξειΤ' αγόρια τ' ορκιστήκανε στην παλικαροσύνηνα κλέψουν τη ΧριστήνηΒαρκούλαν αρματώνουνε με σταυρωτό πανάκιΧριστίνα, ΧριστινάκιΈμπα καλή στη βάρκα μας, να πάμε και να 'ρθούμετραγούδι που θα πούμεΤ' αστέρια τρεμουλιάζουνε στου Ζέφυρου το χάδιτο όμορφο του το βράδυΣπαρμένο χρυσολούλουδα το πέλαγο λιβάδιτο όμορφο του το βράδυΤο Χριστινάκι τραγουδά, της βάρκας κυβερνήτηςγλυκιά που είν' η φωνή τηςΚαι λέει τραγούδι του έρωτα και για τον πόθο λέειγια το φιλί που καίειΓέλια τραγούδια σώπασαν, τ' αγόρια συμπαλεύουνμοχτούν, φιλί γυρεύουνΚανείς δεν είναι στο κουπί, κανείς και στο τιμόνιλαχτάρα που τούς ζώνειΚι η βάρκα η ποθοπλάνταχτη πάει στων νερών τα βάθημε του έρωτα τα πάθηΔεν κλαίω τα δώδεκα παιδιά, τους νιους, τους μαθητάδεςτις δώδεκα μανάδεςΜόν' κλαίω τα μάτια τα γλαρά, το λυγερό κορμάκιτ' αγρίμι το ελαφάκιΠου ήτανε δώδεκα χρονών, παρθένα Παναγιά μουκι έλαμπε η γειτονιά μου
Δημοσίευση σχολίου
1 σχόλιο:
Χριστινάκι
Στίχοι: Βασίλης Ρώτας
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Χωματά
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Μαρίνος
Δώδεκα αγόρια του σχολειού κι η Χριστινιώ μια τάξη
μη βρέξει και μη στάξει
Τ' αγόρια τ' ορκιστήκανε στην παλικαροσύνη
να κλέψουν τη Χριστήνη
Βαρκούλαν αρματώνουνε με σταυρωτό πανάκι
Χριστίνα, Χριστινάκι
Έμπα καλή στη βάρκα μας, να πάμε και να 'ρθούμε
τραγούδι που θα πούμε
Τ' αστέρια τρεμουλιάζουνε στου Ζέφυρου το χάδι
το όμορφο του το βράδυ
Σπαρμένο χρυσολούλουδα το πέλαγο λιβάδι
το όμορφο του το βράδυ
Το Χριστινάκι τραγουδά, της βάρκας κυβερνήτης
γλυκιά που είν' η φωνή της
Και λέει τραγούδι του έρωτα και για τον πόθο λέει
για το φιλί που καίει
Γέλια τραγούδια σώπασαν, τ' αγόρια συμπαλεύουν
μοχτούν, φιλί γυρεύουν
Κανείς δεν είναι στο κουπί, κανείς και στο τιμόνι
λαχτάρα που τούς ζώνει
Κι η βάρκα η ποθοπλάνταχτη πάει στων νερών τα βάθη
με του έρωτα τα πάθη
Δεν κλαίω τα δώδεκα παιδιά, τους νιους, τους μαθητάδες
τις δώδεκα μανάδες
Μόν' κλαίω τα μάτια τα γλαρά, το λυγερό κορμάκι
τ' αγρίμι το ελαφάκι
Που ήτανε δώδεκα χρονών, παρθένα Παναγιά μου
κι έλαμπε η γειτονιά μου
Δημοσίευση σχολίου